شبهای جمعه فراموش نشدنی

یادش بخیر ، آن روزها ، بچه هایی که شهرهایشان از مشهد دورتر بود معمولا هر هفته نمیتوانستند به شهر خود بروند و پنجشنبه و جمعه تو مرکز می ماندند.
یکی از برنامه های خوب مرکز این بود که شبهای جمعه ، بچه هایی که علاقمند بودند می توانستند با ماشین های مرکز به دعای کمیل حرم مطهر حضرت رضا(ع) بروند. این برنامه معنوی چه حال و هوای خوبی داشت. واقعا باعث صفا و جلای قلب و باطن می شد. دعای کمیل حرم مطهر در رواق  دارالزهد مبارک برگزار می شد. یادمه مدتی ، یه آقایی بود که با شروع دعا ، گریه هاش شروع می شد و با صدای خیلی بلند تا پایان دعا ناله می زد به گونه ای که باعث آزار دیگران می شد. ما که نفهمیدیم این آقا کی بود و چه مشکلی داشت . خدا همه رو حاجت روا کنه .

مطلب ارسالی  آقای جواد چوپانکاره ( با کمی تصرف )